شاید تابه‌حال بارها واژه تل به گوشتان خورده باشد و این سؤال برای شما پیش‌آمده باشد که تل چیست و چه استفاده‌ای از آن می‌شود، تل در حقیقت از دسته مواد مخدر اعتیادآور است که به طور عامیانه و بین مصرف‌کنندگان آن تل نام‌گرفته و با این نام خرید و فروش می‌شود. اعتیاد به مواد مخدر یکی از معضلات بزرگ امروزه جوامع بشری است که هرساله تعداد زیادی را به کام نابودی می‌کشاند و در پی درگیر نمودن فرد منجر به انجام بسیاری از بزهکاری‌ها و جرائم دیگر توسط وی می‌شود؛ بنابراین لازم دانستیم تا طی این مقاله شما را با مفهوم واژه تل آشنا سازیم تا تمامی کنجکاوی‌های شما به این طریق از بین برود.
تل چیست؟
در پاسخ به این سؤال که تل چیست، باید پاسخ داد که منظور از تل همان تریاک معروف است که در بین افراد معتاد و فروشندگان مواد مخدر با این نام شهرت داشته و خرید و فروش می‌شود. برخلاف تل بی شک همه شما با واژه تریاک آشنا هستید. تریاک جزء مواد مخدر سنتی و قدیمی است که استعمال آن از سال‌های دور برای مصارف گوناگون مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
مخدر تریاک از شهد خشک شده گل گیاه خشخاش به دست می‌آید که به این منظور گل گیاه را همان‌طور که در تصویر پایین مشخص است تیغ می‌زنند تا شهد آن بیرون بزند. شهد خشخاش یا همان تریاک در ابتدا رنگی شیری دارد که به‌مرورزمان و پس از خشک شدن رنگ آن تیره می‌شود. کشت این گیاه به‌منظور استفاده خوراکی از دانه‌های آن و همچنین استفاده‌های پزشکی به‌منظور ساخت انواع داروهای مسکن و آرامش‌بخش انجام می‌شود.
تل چگونه افراد را درگیر اعتیاد می‌کند؟
پس از پاسخ به این سؤال که تل چیست، لازم به توضیح پیرامون نحوه تأثیر این مخدر بر بدن و چگونگی ایجاد اعتیاد به‌وسیله آن است. تریاک یا همان تل حاوی بیش از یازده درصد مرفین است که از خانواده آلکالوئید و از نوع اپیوئید است. حال اینکه استعمال و مصرف طولانی‌مدت آن به هر شکلی منجر می‌شود تا در پی دریافت مرفین توسط بدن سیستم طبیعی بدن از تعادل خارج شده و در بدن ایجاد تلورانس شود که در پی آن فرد دچار اعتیاد به مصرف مداوم تل خواهد شد.
اما تریاک به‌صورت عمده برای تولید ماده مخدر شیمیایی هروئین مورداستفاده قرار می‌گیرد که به این منظور سالانه تریاک به‌صورت عمده به کشورهایی همانند آمریکا قاچاق شده و در این کشور تبدیل به مواد مخدر صنعتی با میزان اعتیاد بسیار بیشتر می‌شود. البته از تریاک برای مصرف قانونی و در تهیه انواع دارو نیز استفاده می‌شود اما کشت آن تحت کنترل و نظارت‌های لازم انجام می‌شود.
چگونه فرد معتاد به تل را تشخیص دهیم؟
اول از همه اینکه میزان اعتیادآوری تل یا همان تریاک در مقایسه با مواد مخدر صنعتی و جدیدتر کم‌تر بوده و در صورت استفاده به‌اصطلاح تفننی آن، علائم ظاهری و رفتاری خاصی مبنی‌بر مصرف آن در شخص مشاهده نخواهد شد، چراکه بدن هنوز به طور کامل با آن درگیر نشده است. اما پس از مصرف مداوم آن و اعتیاد شخص علائم شروع به خودنمایی می‌کنند.
باید ذکر شود که علائم اعتیاد به مواد مخدر کم‌وبیش در صورت استعمال هرگونه مواد مخدر مشابه خواهد بود و به‌طورکلی می‌توان گفت شامل، کاهش اشتها و در پی آن کاهش وزن و ضعیف شدن بدن، تعرق و بی‌قراری شدید، آسیب‌های گوارشی و اسهال، حالت تهوع و استفراغ، تغییر رنگ پوست و تیره‌تر شدن آن،و تضعیف انرژی و سیستم دفاعی بدن، کندتر شدن لحن تکلم، خارش به‌خصوص در نواحی شانه‌ها و پیشانی بوده و مهم‌تر از همه اینکه در بازه‌های زمانی خاصی شخص مصرف‌کننده ناگهان غیب می‌شود.
لازم به ذکر است که تمامی علائم ذکر شده تنها به دلیل شناسایی هر چه سریع‌تر فرد بیمار بوده و هیچ قطعیتی مبنی‌بر اعتیاد شخص ندارد. همچنین توجه داشته باشید که نحوه رفتار با شخص بیمار و چگونگی برخورد با این مشکل نیازمند مشاوره‌های تخصصی و مراجعه به مراکز و کلینیک‌‌های تخصصی مربوط به ترک اعتیاد را خواهد داشت که این موضوع در مورد رده‌های سنی نوجوانان و جوانان از حساسیت بیشتری برخوردار است.
مصرف تل چه عوارضی بر روی بدن و روان دارد؟
حال که پاسخ سؤال تل چیست را دریافتیم، شاید این سؤال برای شما مطرح شود که استعمال آن اصلاً چه تأثیرات مضری می‌تواند در برداشته باشد؟ در پاسخ به این باید گفت که اثرات سوء اعتیاد به تل تنها شامل موارد جسمانی نبوده و تأثیرات مضر روانی و رفتاری را نیز شامل می‌شود.اما تأثیرات خطرناک‌تر اعتیاد به تل متوجه ابعاد روانی فرد می‌باشد. اعتیاد به تل عوارض روحی همانند، توهم و افسردگی، احساس بی‌قراری بی‌مورد و کاهش تمرکز و اعتمادبه‌نفس را در پی داشته و این ممکن است تا جایی ادامه یابد که فرد معتاد دست به خودکشی و یا حتی انجام جرائم سنگین از قبیل قتل بزند.از دیگر عوارض سوء اعتیاد به تل می‌توان به مواردی از قبیل، مشکلات و عفونت‌های پوستی، تب و لرز شدید و تشنج، بیماری‌هایی همچون هپاتیت و نارسایی کلیه اشاره کرد. همچنین اعتیاد به تل احتمال بروز سکته قلبی و مغزی را افزایش داده و می‌تواند با افزایش فشارخون ناگهانی منجر به پارگی رگ و لخته شدن خون در مغز شود.